და ბოლოს, 9 მაისს ვაკის პარკში წავედით ვეტერანებს გამარჯვების დღე მივულოცეთ და მათგან ,,მოგონებები'' ჩავიწერეთ. (ისტორიულად 9 მაისი არ არის გამარკვების დღეო, - მაგრამ ზუსტად რომელ დღეს დამთავრდა ომი ამას რა მნიშვნელობა აქვს, როცა გამარჯვების დღედ სწორედ 9 მაისია აღიარებული.)
ვესაუბრეთ ადამიანებს, რომლებმაც საკუთარ თავზე გამოსცადეს ომის ქარ-ცეცხლი, თანაც როგორი ომის!.. ერთი ვეტერანი ალექსანდრე ნეველის ორდენით იყო დაიდოებული სხვა მრავალ ორდენთანდა და მედალთან ერთად.... მერე ქერჩში იბრძოდა... ყვებოდნენ როგორ ასცდა ომძი ძმა ძმას, როცა დაჭრილი გადაჰყვადათ; როგორ იპოვა მამამ შვილი მოულოდნელად..... გვეგონა ფილმს ვუყურებდით, მაგრა ეს ფილმზე და წიგნზე უფრო მძაფრი იყო.... ვეტერანებს მოსვნებას არ აძლევდნენ - უამრავი ჟურნალისტი მოდიოდა და ღაღაცას ეკითხებოდა... ბევრმა მათგანმა არ გაგვაწბილა ბავშვები, მაგრამ ზოგს საუბარი უჭირდა, ზოგი დაღლილი იყო... გვერიდებოდა კიდეც მათი შეწუხება, მაგრამ ვფიქრობდით, ვინ იცის, ხვა ასეთი შანსი კიდევ იქნება? ეს ადამიანები ხომ ცოცხალი ლეგენდები არიან! ჩვენ ცოცხალ წარსულის და აწმყოს პირისპირ ვიდექით და ვნატრობდით: ნეტა შეიძლებოდეს ყველას თავგადასავლის ჩაწერა!......... ღმერთო დიდხანს აცოცხლე ეს ადამიანები, მიეცი მათ მხნეობა და გამძლეობა, ჯანის სიმრთელე და შემართება, ისეთი, როგორიც მათ გმირულ სულს შეეფერება!!!
იხ. ექსკლუზიური მასალა - ,,მოგონებები''
No comments:
Post a Comment